Εγκαινιάζεται σήμερα Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου στην Coco-mat Αλίμου (Λεωφόρος Ποσειδώνος 59 στον Άλιμο) ομαδική έκθεση εικαστικών με θέμα τον έρωτα

 Σήμερα Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου και ώρα 7 το απόγευμα ξεκινάει η έκθεση

 "Έρως Ανίκατε Μάχαν"στην  Coco-mat Αλίμου.

  Πρόκειται για ομαδική έκθεση εικαστικών δημιουργών με θέμα τι άλλο;..τον

 έρωτα!! “Έρως Ανίκατε Μάχαν”

Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ στην Coco-mat Αλίμου θα διαρκέσει από τις 12 έως

 τις 26 Φεβρουαρίου 2016  στην οποία συμμετέχουν 16 εικαστικοί δημιουργοί.

Συμμετέχουν οι Καλλιτέχνες:

ΑΡΝΑΚΗ ΛΙΛΙΚΑ

ΒΑΡΕΛΑ ΛΙΑΝΑ

ΒΑΡΕΛΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

ΒΕΝΤΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑ ΕΥΡΥΔΙΚΗ

ΒΡΑΝΑ ΓΙΟΥΛΗ

GEORGALIS SYLVI

ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ-ΜΑΓΚΟΥ ΛΙΤΣΑ

ΚΑΡΑΔΗΜΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΚΙΟΥ ΑΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗ

ΠΑΝΑΓΟΥ ΚΑΙΤΗ

PETRIGH NATHALIE

ΣΙΑΧΟΣ ΦΑΝΗΣ

ΧΑΝΟΥΖΑ ΟΛΓΑ

Ο Τάσος Σπετσιέρης σε ασπρόμαυρο φόντο

Η συνάντησή μου με τον Τάσο  ήταν   ιδιαίτερη γιατί  η πρώτη μας "γνωριμία"  έγινε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης  . 
Αμέσως μου κίνησε το ενδιαφέρον να δω δουλειά του όπως κι έκανα.Ένας ευπαρουσίαστος άνθρωπος που δεν μένει εκεί ...στην επιφάνεια!!!..
Είναι ένας άνθρωπος σκεπτόμενος ,αναλυτικός με μία εικαστική οπτική στις φωτογραφίες που βγάζει .
Συγχρόνως έχει  πολλές ευαισθησίες όσο και να το καλύπτει επιμελώς  και  δεν  αφήνει περιθώρια  αμφισβήτησης.

Η στάση του απέναντι στη ζωή απόλυτη πέρα από στεγανά και στερεότυπα...Ελεύθερο πνεύμα αλλά συγχρόνως με αίσθηση των ορίων της ελευθερίας.Μία αντιφατική προσωπικότητα αλλά συγχρόνως ένα μεγάλο ταλέντο .Είναι από τους ανθρώπους που ενώ ανήκει στα μεγάλα ταλέντα δεν το γνωρίζει  και δεν τον  αφορά και να το διαφημίσει . Για αυτό το λόγο η πρόκληση ήταν ακόμα μεγαλύτερη...Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα..



Ο Τάσος Σπετσιέρης γεννήθηκε  και μεγάλωσε στην Αθήνα  .
Σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης και Αρχαιολογικών Ευρημάτων  με καθηγητή τον κ.Σπανό



 Παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας με καθηγητή τον κ.Κίμωνα Αξαόπουλο.



Συνέχισε τις σπουδές του σε δημόσιο ΙΕΚ   στο τμήμα Συντήρησης έργων τέχνης με εξειδίκευση στη ζωγραφική.

 

Παράλληλα συνέχισε τα μαθήματα φωτογραφίας.

Από το 2000 ασχολείται με τη μουσική κι από το 2007 ενεργά με τη φωτογραφία με ιδιαίτερη προτίμηση στα πορτραίτα δρόμου.

 

Αγαπημένοι του φωτογράφοι Steve McCurry,Diana Blok,Henry Cartier-Bresson.
Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

• 
  

  "Από μικρή ηλικία ασχολήθηκα με τη μουσική αλλά τελικά ήταν ένας έμμεσος δρόμος για να καταλήξω τελικά στη φωτογραφία η οποία από τη μία μπορεί να είναι μαγευτική αιχμαλωτίζοντας εικόνες αλά συγχρόνως πολύ ρεαλιστική ανάλογα τι εικόνες αιχμαλωτίζονται από τον φωτογραφικό μου φακό.
• 
  
• 
• 
  
• Αφού λοιπόν και για 4 χρόνια μαθήτευσα στο αντικείμενο αυτό της συντήρησης που ως μάθημα είχε και το μάθημα της φωτογραφίας οδηγήθηκα τελικά στη τέχνη της ψηφιακής." 
• 

Όπως μας λέει η τέχνη μπήκε στη ζωή του στην  ηλικία των 15 ετών μέσω του Πολυκλαδικού Λυκείου που φοίτησε στο τμήμα Συντήρησης Έργων Τέχνης και  Αρχαιολογικών Ευρημάτων .όμως αμέσως τον κέρδισε η φωτογραφία που από ότι αποδείχθηκε στη συνέχεια είναι και η μεγάλη του αγάπη και συνεχίζει να κατέχει πολυ μεγάλο μέρος στην καρδιά του.. 

"Γνωρίζω συντηρητές που μεταπήδησαν στη ζωγραφική ή στην αγιογραφία όμως η ζωή εμένα με πήγε αλλού...

Αυτό που με κάνει να νιώθω άβολα είναι οι δημόσιες σχέσεις με τον τρόπο που γίνονται ..δεν μου αρέσει να πάω κάπου για να γνωρίσω ανθρώπους..δεν το κυνήγησα ποτέ αυτό!"

"Μου αρέσει να γνωρίζω ανθρώπους πραγματικούς και δεν αποσκοπεί κάπου η γνωριμία παρά μόνο στο να γνωρίζω χαρακτήρες και προσωπικότητες να μάθω για αυτούς και πως περνάνε στη ζωή τους."Μου αρέσουν τα απλά πραγματάκια" μας λέει χαρακτηριστικά.

Αυτό που μου αρέσει να φωτογραφίζω είναι ..

• 

  ..κυρίως στιγμιότυπα απλής καθημερινότητας και κάποια τοπία .Δούλεψα αρκετά χρόνια με σκοτεινό θάλαμο και φυσικά με το φιλμ ήταν όλα πιο δύσκολα.

  
  

  

  
  

  .
• 
  
• Ακόμα θυμάμαι ότι όταν πρωτοξεκίνησα δανειζόμουν από τους γονείς μου την φωτογραφική τους μηχανή παλιάς τεχνολογίας και αυτό με δυσκόλευε αρκετά.
• 

Ακούγοντάς τον να μιλάει μου βγάζει άνθρωπο ευαίσθητο καθώς βλέπω και τις εικόνες που αιχμαλωτίζει με τον φωτογραφικό του φακό όμως εκείνος με αφήνει άφωνη για μια στιγμή λέγοντας ότι "Ισχύει η ειαισθησία που βλέπεις αλλά όσο ευαίσθητος είμαι αλλο τόσο αν με ενοχλήσει κάτι μπορώ σε ελάχιστο χρόνο να μηδενίσω ανθρώπους και καταστάσεις που με δένανε μαζί τους.

Οξύμωρο σαν σχήμα πραγματικότητα όμως.Ως λάτρης του ρεαλισμού έρχεται σε σύγκρουση εσωτερική η ευαισθησία μου με τον ρεαλισμό μου στο τρόπο που βλέπω και αντιμετωπίζω τα πράγματα και τις καταστάσεις στη ζωή μου.

Τον Τάσο Σπετσιέρη τον βρίσκεται στη σελίδα του στο fb 

πατώντας εδώ

Κ.Κοντ

Μιχάλης Μιχαλάκης:Στην Ελλάδα δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ όσο θα έπρεπε , οι Τέχνες, ο Πολιτισμός και η κουλτούρα μας

Εάν στη λέξη "Άνθρωπος" δίπλα  στο λεξικό υπήρχε φωτογραφία σίγουρα θα ήταν η φωτογραφία του Μιχάλη Μιχαλάκη.
Σταθερός στις απόψεις και τις αξίες του μα πάνω από όλα "Άνθρωπος" με Α κεφαλαίο  ο Μιχάλης Μιχαλάκης είναι ένας πραγματικός "Κύριος" της Τέχνης της Ζωγραφικής-Γλυπτικής-Χαρακτικής.

Είναι από εκείνες τις στιγμές που όταν έρχεται η στιγμή να αποτυπώσεις σε κάποιες αράδες ενός υπολογιστή μερικά λόγια για έναν πραγματικό φίλο νιώθεις αμήχανα και περίεργα .Μεγαλόκαρδος,ευαίσθητος και με ορθή κρίση αποτυπώνει την ψυχή του στα έργα του ,μία ψυχή αγνή και απονήρευτη κόντρα στους περίεργους καιρούς που διανύουμε.

Ας γνωρίσουμε όμως τον Εικαστικό Μιχάλη Μιχαλάκη

Ο Μιχάλης Μιχαλάκης γεννήθηκε στον Πειραιά και ξεκίνησε να ασχολείται με τις Εικαστικές Τέχνες από το 1970 .Η κύρια ασχολία του είναι η Γλυπτική -Ζωγραφική και οι εικαστικές κατασκευές. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει κάνει αρκετές ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Εξωτερικό Έργα του υπάρχουν σε Δημόσιους Χώρους, Γκαλερί και σε ιδιωτικές Συλλογές . Για να τελειοποιήσει την τεχνική του παρακολούθησε σεμινάρια σχεδίου γλυπτικής ζωγραφικής για 6 συναπτά έτη στη πόλη Μιλάνο της Ιταλίας.Γι αυτό και σε πολλά από τα έργα του ο αέρας που απορρέει είναι Ιταλικός.

Είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος της "'Ενωσης Εικαστικών Καλλιτεχνών ΔΙΩΝΗ" στην Αργυρούπολη. Ως Καθηγητής Ζωγραφικής διδάσκει σε άτομα με ειδικές ανάγκες ΑΜΕΑ εθελοντικά επί επτά χρόνια.Επίσης διδάσκει ζωγραφική στα δημοτικά σχολεία του Δήμου Αργυρουπολης

Ρωτήσαμε την προσωπική του άποψη για τη ζωγραφική σήμερα στην Ελλάδα..

."Πιστευω οτι το επίπεδο ειναι ανεβασμένο . Στην Ελλάδα, έχουμε αξιόλογους καλλιτέχνες ,απλά δεν προβάλλονται όσο πρέπει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι τέχνες,ο πολιτισμός και η κουλτούρα μας..
Το ευχάριστο είναι ότι η ζωγραφική αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ειναι σε υψηλό επίπεδο και μπορώ να πω ότι είναι σε υψηλότερο επίπεδο και απο τα προηγούμενα χρόνια. ,Αυτο προκύπτει από το γεγονός ότι τα νέα παιδιά προέρχονται από σχολες Καλών Τεχνών και είναι πλήρως καταρτισμένα.

Πως ξεκίνησες τη ζωγραφική...ποια ήταν η κινητήριος δύναμη για να αρχίσεις να ζωγραφίζεις?..και σε ποια ηλικία καταλαβες οτι μπορείς?

Το κατάλαβα σε ηλικία 5-6 ετων όταν έπιασα μολύβι και άρχισα να ζωγραφίζω και εξεπλάγησαν οι γονείς μου οταν ειδαν οτι μπορούσα.. Το 1ο μου σκίτσο ηταν η μητέρα μου 
.Πηγαίνοντας στο Δημοτικό συνέχισα να ζωγραφίζω, μεγαλώνοντας όμως ξεκίνησα να ζωγραφίζω με αερογράφο πάνω σε αυτοκίνητα και από τα αυτοκίνητα μεταπήδησα στον καμβά. .
Επειδή σαν άνθρωπος μου αρέσει να ψάχνομαι είδα έναν γλύπτη που μου άρεσαν τα γλυπτά του και πήρα διάφορα κομμάτια πέτρας και ξεκίνησα να φτιάχνω διάφορες μορφές Έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με την πέτρα στα 19 μου να τη .σμιλεύω και να δημιουργώ προσωπα και ζωα...
Τα υλικά που δουλεύω είναι πέτρα,μάρμαρο πάνω σε ξύλο!! Επίσης ζωγραφίζω και σε καμβά.

Η κρίση στην Ελλάδα επιδρά θετικά ή αρνητικά στην δημιουργία και στην έμπνευση:..
Η επιδραση στον κάθε καλλιτέχνη ειναι υποκειμενική στο πως την αντιλαμβάνεται και πόσο τον επηρεάζει .Εμένα με επηρέασε πολύ τελευταία. Π.χ σε ένα έργο μου με τίτλο "τα μήλα των εσπερίδων" η χρυσή μηλιά μπορεί να παρομειαστεί με την πολιτική,, ο δράκος είναι το σάπιο πολιτικό σύστημα ενώ το περιστέρι συμβολίζει την ελευθερία και την θετικότητα στη σκέψη για ενα καλύτερο αύριο.Γι αυτο ξεκινάει απο σκούρο χρώμα και καταλήγει σε χρυσό .

Ποια είναι η ομαδική εκθεση που σου έμεινε πιο βαθια χαραγμενη στο μυαλό και γιατί??
Ηταν το 2013 που έτσι ξεκίνησα και δημιούργησα το σύλλογο όταν σε μια ομαδική έκθεση του Δήμου Αργυρούπολης έγινε η συγκέντρωση των ζωγράφων για τη δημιουργία του συλλόγου ΔΙΩΝΗ .

Ποια είναι η γνώμη σου για τις εκθέσεις ζωγραφικής που διοργανώνονται αυτή τη στιγμή στην Αθήνα? 
Γίνονται καλές προσπάθειες αλλά εχω διαπιστώσει ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει το ανάλογο επίπεδο και δεν γίνεται η κατάλληλη επιλογή εργων. Επίσης θα ηθελα να δίνεται μεγαλύτερο βήμα σε νέους εικαστικούς

Τον Μιχάλη Μιχαλάκη μπορείτε να τον βρείτε στο φβ πατώντας εδώ