Σε σκηνοθεσία Ηούς Βουλγαράκη η ταινία του Griffith γίνεται θεατρικό
Ορμώμενοι από μια θρυλική ταινία του βωβού κινηματογράφου, μια νέα σκηνοθέτης και ένας θίασος πρωταγωνιστών καταθέτουν ένα εξόχως ατμοσφαιρικό, βωβό μουσικοθεατρικό έπος πολιτικοκοινωνικής και υπαρξιακής αυτογνωσίας.Δεν είναι ότι πιο εύκολο να μεταφέρεις στο σανίδι μια ταινία του βωβού κινηματογράφου, αλλά όπως φάνηκε εχθές στην κατάμεστη αίθουσα της Στέγης, η Ηώ Βουλγαράκη το κατάφερε έξοχα. Η νεαρή σκηνοθέτιδα διαλέγει μια από τις τέσσερις ιστορίες της ιστορικής ταινίας, στην οποία ένας αθώος καταδικάζεται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ, με φόντο τον άγριο καπιταλισμό και πουριτανισμό της Αμερικής του 1914-15, και συνθέτει με σημερινούς θεατρικούς όρους ένα βωβό μουσικοθεατρικό έπος γύρω από το δίπολο «αδιαλλαξία έναντι αλληλεγγύης».
Ένας δεκαμελής θίασος (Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Στέλιος Ιακωβίδης, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Αργύρης Ξάφης, Σωκράτης Πατσίκας, Εύη Σαουλίδου, Ναταλία Τσαλίκη, Νίκος Χατζόπουλος) και ένα κουαρτέτο, σε πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Αμπαζή, συμπράττουν μαζί της σε αυτό το θέαμα πολιτικής, κοινωνικής και υπαρξιακής αυτογνωσίας.
Η παράσταση είναι ένα καυστικό σχόλιο στον διχασμό μεταξύ κοινωνικών ομάδων, στην απομόνωση, την στοχοποίηση και τον διαχωρισμό, ζητήματα τα οποία αφορούν την σύγχρονη κοινωνία. Η δυσκολία της «βουβής» ερμηνείας ξεπερνιέται με εξαιρετικές ερμηνείες από τους νέους ηθοποιούς και συμπληρώνεται από μια πολύ δυναμική μουσική παρέμβαση του Αμπαζή.
Έως 31 Ιανουαρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.
